Андерс Леонард Цорн гэх Швед зураач өөрийн орноос халин дэлхийд алдаршсан нэгэн. Зураачийн нэр нь түүний уран зурагт хандах хандлага нь уран зургийн чанарын үзүүлэлт болсон юм. Серов, Коровин зэргийн зураачдийг “орос Цорн” гэж нэрлэж иржээ. Цорны зургууд импрессинистуудад ч реалистууд ч таалагддаг байлаа. Тэрээр бичлэгийн далайцтай түрхэлтээр гэрэл, агаар, усыг импрессионистууд шиг үзүүлж өөрийн хөрөг дэх загваруудын дотоод сэтгэлд гүнзгий нэвтрэлтээр реалистуудын шилдэг уламжлалд ойр гэхээр... Тиймээс л Цорн өөрийн цаг үедээ шилдэг зураачдийн нэг бөгөөд дуурайл дагуултай байж чаджээ.

Дээр нь бас өөрийн гэсэн зан чанараар онцгой бүрэн дүүрэн амьдралтай байхыг эрмэлзэн түүндээ хэм хэмжээ тавьдаггүйгээр ялгарч байлаа. Тэр нь Орост таалагдсан жинхэнэ орос зантай эр байж. Бүжиглэвэл унатлаа, уувал тасартлаа, ажиллавал сэтгэлээрээ, өөрийгөө ч загваруудаа хайрлалгүй зүтгэнэ. Гайгүй сайн мөнгө олох авч бас л төдий чинээ үрнэ. Зан л тийм байхад зарлага нь өндөр байлгүй яахав. Хэмнэлт, ариглах гэдгийг тэр үл мэднэ.

Ажил нь амархан бүтэмжтэй, тэр янз бүрийн хүмүүстэй нийгмийн байдал нас сүүдэр харгалзалгүй хэл ам ололцоно. Хөөрхөн бүсгүйчүүд, эмэгтэйчүүдтэй амархан  танилцана.  Хүнтэй харилцах зан ааш нь эсвэл  амьдрал, хайрын их хүслэн нь таалагддаг байж болно. Илүү дутуугүйгээр тэд амархан ойртоно. Цорн нь уран зураг дахь Казанова түүнд эмэгтэй хүслэн нь Климт шиг эмзэг биш тэр хэзээ ч биеэ үнэлэгч нарыг авч байсангүй.

Андерс Шведийн хөдөө бүглүү нутагт төрж өсөн эхийнхээ хамаатнуудын фермд ажиллаж байв. Андрес өөрийн эцэгтэй бараг тааралдаагүй. Тэрээр албан ёсоор гэрлэсэнгүй.  Андрес сурлагаар тун тааруу харин модон сийлбэрт дуртай гэж жигтэйхэн. Эх нь түүгээр хоолоо олохгүй гэдэг байжээ.

Андерс 15 настайдаа дүрслэх урлагийн академийн дэргэдэх сургуульд дараа нь академид суралцжээ. Тэр өөрийн хөргийг захиалсан чинээлэг еврей айлын бүсгүй Эмма Ламмтай 1881 онд танилцаад удалгүй гэрлэх юм болов. Гэхдээ тэд энэ талаараа яриагүй учир нь тэдний нийгмийн байр суурь хэтэрхий ялгаатай байлаа. Ер нь Цорн залуудаа  бүсгүйчүүдэд таалагддаг нэгэн байв.

Гэвч удалгүй Цорн ер бусын авъяастай зураач гэж эхлээд Стокгольмд дараа нь Лондон, Парис, Москвад алдартай болов. Язууртнууд, хаад ноёд, дээд хүрээний хатагтай нар түүгээр л хөргөө зуруулах гэдэг болсон ихээхэн эрэлттэй зураач болжээ. Ингээд Цорн долоо хоногт тэр үедээ асар их мөнгө болох 15 мянган доллар олох болов. Олон хүн бүх насаараа олж хурааж чадахгүй их мөнгө байв.

Цорн өөрийнхөөрөө гөжүүд. Томчуудтай адилхан л ярилцана. Тэрээр Шведийн ванд одон тэмдгээ тайлахыг хэлээд “элдэв зүүлтүүдийн цаанаас хүний  мөн чанар нь харагдахгүй байна” гэж байв. Товчнуудыг нь зурвал зүгээр биш үү гэж хэлсэн Савва Мамонтовт “би уран зураач болохоос оёдолчин биш” хэмээн хариулж байсан гэдэг.

Мөн Цорн нүцгэн эмэгтэйчүүдийг зурах дуртай байв. Түүний мэдрэмж таашаалын биелэл юм. Хайр тачаал гүйцэшгүй хүн л ингэж зураж чадна. Цорны гэрлэлт нь гаднаас бат бөх мэт харагдавч түүний амьдарч газар хөөрхөн бүсгүйчүүд, хатагтай нар цөөнгүй бутач хүүхэд төрж тэд бүгдийг Андерс гэж нэрлэсэн байдаг гэх яриа их байжээ.

Эмма Цорн энэ бүгдтэй эвлэрч хэрүүл маргаан гаргадаггүй байжээ. Нөхрөөсөө салсан бүсгүй гэж нэрлэгдэж байснаас амжилттай зураачийн эхнэр байсан нь дээр байлгүй яахав. Тэгээд л энэ бүгдийг хараагүй мэт өнгөрөөнө.

Цорн 60 насандаа өөд болсон ч маш олон тооны зураг зурж, төгсгөлөө хүртэл сэтгэлдээ үнэнч өөрийн уг сурвалждаа үнэнч амжилттай зураач болсон тосгоны эр чигээрээ үлджээ.

М.ЦОГТ